Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΙΤΕΑ: Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ “ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ”!!! ΦΩΤΟ



Τί να τρώνε οι γλάροι…

     Έβρεξε χθές. Τίποτα παράξενο. Εξ' άλλου, Χειμώνα έχουμε και λογικά θα  έπρεπε να περιμένουμε και βροχές και χιόνια και Σοροκάδες. Θά έπρεπε να περιμένουμε. Είχαμε ετοιμαστεί όμως  για την υποδοχή τους; Και όταν λέμε ''είχαμε'' ενοούμε,  αν οι αρμόδιοι θα έπρεπε να είχαν προετοιμαστεί !.. Δυστυχώς όμως για εμάς, απλά εχθές έβρεξε και για να είμαστε ειλικρινείς, έβρεξε λίγο ''ζωντανά'', λίγο με ''φωνές'', όχι όμως και κατακλυσμό... Και λέμε δυστυχώς γιατί αν ήθελε κάποιος  σήμερα το πρωί να αισθανθεί το μεγαλείο της φύσης μετά την χθεσινή βροχόπτωση, αρκούσε μια βόλτα στην παραλία της παλιάς ''Απόλαυσης'' για να δεί τους γλάρους να ''βοσκάνε''...

     Σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού των γλάρων του κόλπου της Ιτέας, είχε συγκεντρωθεί απο νωρίς το πρωί στην παραλία της ''Απόλαυσης'' και απολάμβαναν το μοναδικό για αυτούς πρωινό φαγητό (breakfast) που τόσο απλώχερα τους πρόσφερε ο χείμαρος ''Σκίτσα''... Σαν θέαμα ήταν πανέμορφο: Ο χείμαρος να κατεβάζει τα λιγοστά πλέον νερά του, με τις καφετιές και μαβιές αποχρώσεις τους και να τα σπρώχνει στα πλινθόχρωμα (πλέον) θαλασσινά νερά της παραλίας, ωσάν να τα έκανε προσφορά και θυσία στον όμορφο αιγιαλό. Λάσπη, ξύλα, σκουπίδια και ''αγνώστου ταυτότητας αντικείμενα'' είχαν μετατρέψει την θάλασσα  σε μια παχύρευστη μάζα που με την σειρά της, λέρωνε τα βότσαλα και την παραλία.  Ένα μεγάλο κοπάδι γλάρων να οχλοβοεί για την διεκδίκηση του καλύτερου ''μεζέ'' στα ρηχά, ενώ οι τριγύρω λουλουδιασμένες γλάστρες των αυλών και των μπαλκονιών, να θέλουν να κρυφτούν απο ντροπή, μιάς και η μυρουδιά που πλανιώταν στον αέρα, ήταν μοναδική και ακατανόμαστη. Σαν τί  τροφή άραγε να ''απολαμβάνουν'' οι γλάροι που η μοσχοβολιά της, έκανε πόρτες και παράθυρα τριγύρω, να κλείσουν ερμητικά;  Απορία;...

     Δεν έχουν περάσει πολλές  ημέρες  όπου απο εδώ είχαμε γράψει για τα παράξενα ''ζουμιά'' που είχαν εντοπιστεί στην κοίτη της Σκίτσας. Μάλλον κάποιοι περίμεναν την βροχή. Δεν θέλουμε να υποθέσουμε.  Το σίγουρο όμως είναι ένα : η Ιτέα πονάει, η Ιτέα θλίβεται, η Ιτέα προσβάλεται αργά, μεθοδικά, υπομονετικά. Η Ιτέα είναι μόνη της! (;).. Θα εξακολουθούμε να την αφήνουμε στην τύχη της; Θα  εξακολουθούμε να πιστεύουμε οτι υπάρχουν ''αρμόδιοι'' που ασχολούνται με τα προβλήματά της; Θα την αφήσουμε μόνη της;...  


Διαβάστε τι γράψαμε πριν λίγες ήμερες. Αλλά ως συνήθως: φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ!















Δεν υπάρχουν σχόλια: