Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

ΦΩΚΙΔΑ... «Θύελλα» συγχωνεύσεων και υποβιβασμών σχολείων

Με έγγραφό του ο προϊστάμενος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Ευαγγέλου προτείνει «Θύελλα» συγχωνεύσεων και υποβιβασμών σχολείων
 
- Προτείνει την κατάργηση με τη μέθοδο των συγχωνεύσεων τεσσάρων Νηπιαγωγείων, δυο Δημοτικών, την κατάργηση του Ειδικού Νηπιαγωγείου, τον υποβιβασμό έξι σχολείων.
- Η πρόταση έχει σταλεί στους δυο δήμους για να γνωμοδοτήσουν α Δημοτικά Συμβούλια.
Δημοσιεύθηκε στην Ώρα της Φωκίδας
Νέο σφοδρό κύμα συγχωνεύσεων, καταργήσεων και υποβιβασμών σχολικών μονάδων της Φωκίδας έρχεται, όπως προκύπτει από την πρόταση του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Γιάννη Ευαγγέλου.
Ακόμη δεν στέγνωσε το μελάνι από τις εκτεταμένες καταργήσεις και συγχωνεύσεις που έγιναν στο νομό μας το 2012 και ο κ. Ευαγγέλου προτείνει την κατάργηση με τη μέθοδο των συγχωνεύσεων επτά σχολείων, Νηπιαγωγείων και Δημοτικών και τον υποβιβασμό άλλων πέντε.
Ειδικότερα, έχουν ήδη φτάσει στους δυο δήμους οι προτάσεις του κ. Ευαγγέλου όπου αιτείται τη συζήτησή τους από τα δυο Δημοτικά Συμβούλια Δελφών και Δωρίδας, όπου λογικά θα τεθεί στις αμέσως επόμενες συνεδριάσεις τους. Πιθανότατα μάλιστα για τη Δωρίδα να τεθεί προ ημερήσιας το θέμα, καθώς ήδη έχει επιφέρει μεγάλη αναστάτωση στην περιοχή και ειδικά στους κόλπους των δασκάλων και των γονιών.
Η πρόταση
Για το δήμο Δελφών το «μενού» περιλαμβάνει:
Υποβιβασμό του 6/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Δελφών σε 5/θέσιου. Το σχολείο σήμερα έχει 47 μαθητές.
Υποβιβασμό του 6/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Πολυδρόσσου σε 5/θέσιο.
Υποβιβασμό του 3/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Επταλόφου σε 2/θέσιου.
Υποβιβασμό του 2/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Χρισσού, σε 1/θέσιο. Το σχολείο έχει 10 παιδιά.
Προτείνεται η κατάργηση του 1/θέσιου Νηπιαγωγείου Αγίας Ευθυμίας και του Ειδικού Νηπιαγωγείου, η λειτουργία του οποίου είχε ανασταλεί. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται του χρόνου ή αργότερα να προκύψει ανάγκη λειτουργίας του ξανά, επειδή πιθανόν θα υπάρχουν παιδιά που το χρειάζονται.
Για το δήμο Δωρίδας η πρόταση είναι πολύ πιο ακραία και περιλαμβάνει:
Α) Συγχωνεύσεις των κάτωθι Δημοτικών Σχολείων:
2/θέσιο Μαραθιά στο 6/θέσιο Ευπαλίου. Το πρώτο έχει 26 παιδιά και το δεύτερο 76.
1/θέσιο Αμυγδαλιάς στο 6/θέσιο Λιδωρικίου. Το πρώτο έχει 10 παιδιά και το δεύτερο 68.
Β) Συγχωνεύσεις Νηπιαγωγείων:
1/θέσιο Μαραθιά με 1/θέσιο Ευπαλίου. Το πρώτο έχει 5 παιδιά και το δεύτερο 23.
1/θέσιο Αμυγδαλιάς με 1/θέσιο Λιδωρικίου. Το πρώτο έχει 2 παιδιά και το δεύτερο
11. Το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο Αμυγδαλιάς είχε επιχειρηθεί και στο παρελθόν να κλείσει. Οι βασικοί λόγοι που διατηρήθηκε είναι η μεγάλη απόσταση από το Λιδωρίκι, το κακό οδικό δίκτυο, όπως και η επικινδυνότητα ης μεταφοράς των μικρών μαθητών, δεδομένου ότι όλο το χειμώνα έχει χιόνι.
1/θέσιο Καστρακίου με το 1/θέσιο Μαλαμάτων. Το πρώτο έχει 8 παιδιά και το δεύτερο 12.
Γ) Υποβιβασμό Δημοτικού Σχολείου
Προτείνεται το 6/θέσιο Λιδωρικίου να υποβιβαστεί σε 5/θέσιο. Παρά το γεγονός ότι θα αφομοιώσει τους μαθητές της Αμυγδαλιάς και θα έχει συνολικά 78 παιδιά και παρά το γεγονός ότι είναι το Δημοτικό Σχολείο που βρίσκεται στην έδρα του δήμου, προτείνεται ο υποβιβασμός του.
Όπως φαίνεται για μια ακόμη φορά επιχειρείται η εκτεταμένη συρρίκνωση των σχολείων του νομού και της δυναμικής τους, στο βωμό της μείωσης των κρατικών δαπανών.
Τα δυο Δημοτικά Συμβούλια και οι Επιτροπές Παιδείας πρέπει άμεσα να επιληφθούν της πρότασης και να τη συζητήσουν. Είναι πασιφανές πια ότι η παιδεία οδεύει να γίνει αγαθό πολυτελείας και οι τοπικοί φορείς πρέπει άμεσα όχι μόνο να πάρουν θέση, αλλά και να λάβουν μέτρα για το άμεσο «φρενάρισμα» αυτής της πολιτικής!
 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Παρτε το χαμπαρι. Οσο ο τοπος μας παραμενει φτωχος, όλα αυτά θα φθινουν. Οποιος και να βγει στις επομενες εκλογες, ότι και να γινει, οσο και να υποχρεωσουμε το κεντρικό κράτος να πληρώνει για τα σχολεία, θα πληρωνει μεχρι εκεί που θα έχει λεφτά και λεφτά δεν θα έχει για τα πολλά επόμενα χρόνια. Το πολιτικό παιχνίδι παίζεται στο εάν η φτώχια των επομένων ετών θα χτίσει ένα καλύτερο αύριο για τις επόμενες γενιές ή αν θα πρέπει να μας γίνει συνήθεια. Το να περιμένουμε πότε θα λυθεί το παγκόσμιο πρόβλημα για να λυθεί και το δικό μας είναι το ίδιο ηλίθιο με το να θεωρούμε ότι πρέπει να ξεχρεώσουμε το χρέος μας ολόκληρο για να μην χαρακτηριστούμε μπαταχτσήδες και πάθει η παγκόσμια αγορά (που μας κατάκλεψε και βρεθήκαμε χρεωμένοι) εξαιτίας μας.
Όταν καταλάβουμε το πρόβλημα, μόνο τόπε θα λυθεί.