ΑΜΦΙΣΣΑ... "Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ" ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΔΕΣΠΩ  ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ

 

Μας εξοντώνουν καθημερινά.

Ζούμε την απόλυτη βαρβαρότητα.

Υγεία, παιδεία, πολιτισμός, κτυπιούνται αλύπητα στην πόλη μας την Άμφισσα όπως και σε όλη την χώρα.

 

Το καλλιτεχνικό εργαστήρι φυτοζωεί, το μουσικό σχολείο έμεινε άστεγο, το νοσοκομείο αργοπεθαίνει, η παιδική βιβλιοθήκη κλειστή, τα δημοτικά σχολεία στις κοινότητες κλείνουν ή φυτοζωούν.

Θα περιμένουμε πολύ ακόμη; Έρχονται δημοτικές εκλογές.

Για εμάς, τους  ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ, η έννοια του πολιτισμού είναι αξεδιάλυτη με την έννοια της πόλης. Άλλωστε οι λέξεις πόλη, πολιτισμός, πολίτης έχουν κοινή προέλευση. Θα αγωνιστούμε για να εγκατασταθούν δομές που θα φέρουν τον πολιτισμό και την αξιοπρέπεια που χάνουμε. Περισσότερο από ποτέ μπαίνει το ερώτημα.

 

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Στις δεκαετίες που προηγήθηκαν, (γύρω στα 1920, αργότερα στα 1960), η Άμφισσα ήταν πόλη που παρήγαγε πολιτισμό. Χοροδιδασκαλείο, (με δάσκαλο τον Μποντιτζάγιερ),  ωδεία, σχολές ζωγραφικής για όλους, στάθηκαν οι αφορμές, ώστε να γεννηθούν στην μικρή πόλη μας, αναλογικά με τον πληθυσμό μας, σπουδαίοι καλλιτέχνες, αλλά και επιστήμονες.

Γύρω στα 1960, λέσχες, κινηματογράφου, περιηγητική, ραδιοφωνικοί σταθμοί, γιορτές πολιτισμού (Φωκικά) κλπ.

Σήμερα τι;  Αποθέωση της ατομικότητας και της κατανάλωσης!!

Η ισόρροπη ανάπτυξη πόλης περιφέρειας, προϋποθέτει την αναλογικότητα στην παρουσία του παρελθόντος και του παρόντος, μέσα από την συμβολή τόσο των παλιών όσο και των νέων πολιτιστικών δυνάμεων.

Η αναπτυξιακή προσφορά του πολιτισμού είναι ανεκτίμητη. Η εξέλιξη μιας κοινωνίας περνά υποχρεωτικά μέσα από την πολιτιστική αναβάθμιση της. Ο πολιτισμός στηρίζεται στην κοινωνία και αντίστροφα. Πολιτισμός και κοινωνική συμπεριφορά είναι έννοιες ταυτόσημες.

Η κοινωνία που δεν δημιουργεί αλλά μόνο καταναλώνει καταστρέφεται.

Εδικά την εποχή της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, μόνο ο πολιτισμός μπορεί να αντισταθεί στην ισοπέδωση, αναπτύσσοντας την τοπικότητα σαν ταυτότητα της πόλης, διευρύνοντας το όραμα της κοινωνίας και ανάγοντας το σαν μοναδικό περιουσιακό της στοιχείο.    

 

          Τα πολλά μέχρι τώρα διατιθέμενα ποσά δεν είχαν άλλο σκοπό παρά την θεραπεία ενός  πολιτιστικού προϊόντος  ψήφοσυλλέκτη και ρακοσυλλέκτη.  Για αυτό  ζητάμε

1)    Διαχειριστικό έλεγχο στα οικονομικά του Δήμου από το 2000.

Να μάθουμε όλοι οι πολίτες που πήγε το δημόσιο χρήμα.

     2) Μελέτες από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας μας για το ποιά και πώς - ανάπτυξη του τόπου.

     3) Σε καμιά περίπτωση δεν θέλουμε για την Άμφισσα, τον πολιτισμό τύπου Μυκόνου ή ακόμη και Αράχωβας. Η φασαρία  και η χυδαιότητα του χώρου δεν αρμόζει στην πόλη μας.

Θα αγωνιστούμε να μην αποδεχτούμε την κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί. 8μηνες συμβάσεις με 300 Ε το μήνα. Όχι στον εξευτελισμό. Όχι στις ατομικές λύσεις.  Οι εκθέσεις χειροτεχνημάτων, φωτογραφιών, ζωγραφικής, που γίνονται δεν μπορούν πλέον να στοχεύουν στην ήδη άδεια τσέπη των συμπολιτών μας.

Η φτώχεια δεν είναι ντροπή. Η φτώχεια που μας οδηγούν και μας επιβάλλουν είναι αίσχος. Η πολιτιστική φτώχεια είναι  καταισχύνη.

 Σήμερα Τετάρτη 26 Μαρτίου ξεκινάμε στην Άμφισσα. Στο μεγάλο καφενείο στις 7μμ συγκεντρωνόμαστε, συζητάμε, αποφασίζουμε.

Θα πολεμήσουμε, θα σταθούμε όρθιοι!!

Άμφισσα 26-3-2014

Δέσπω Παπαστάθη.