Άρθρο αναγνώστη : "Οι παρέες γράφουν ιστορία.."

Οι παρέες γράφουν ιστορία.
 

Πρώτες ημέρες της νέας δημοτικής αρχής και το μυαλό μας γυρνάει πίσω, στην ημέρα των εκλογών -για την ακρίβεια, στην ημέρα των αποτελεσμάτων. Τι έγινε τελικά; Πώς αυτή η γενιά των 30+ κατάφερε να κερδίσει -και με διαφορά κιόλας-  τους 5 με 6 εν ενεργεία δημάρχους ; δημοτικούς συμβούλους με δεκαετίες εμπειρίας στα κοινά ; βετεράνους στις εκλογικές μάχες; Να πάνε κόντρα σε τέως και νυν βουλευτές και να βγούνε νικητές;

 Ήταν απλά μία ψήφος αγανάκτησης προς το παλιό, όπως έγινε και σε άλλες εκλογικές περιφέρειες; Ήταν μία υπόγεια ανίερη συμμαχία μεταξύ δημοτικών, περιφερειακών, και ευρωεκλογών; Ένα  ντόμινο από τους άλλους συν-υποψήφιους που έβγαλε τον Παναγιωτόπουλο νικητή;  

‘Όχι , δε νομίζω πως πραγματικά ήταν τίποτα από όλα αυτά. 

Απλά το ήθελαν περισσότερο και για τους σωστούς λόγους. Τώρα που πήραν τα κλειδιά από τους παλιούς και γνωρίζεις τους νέους τοπικούς άρχοντες καταβαίνεις μερικά πράγματα:

Πρώτα από όλα ότι δεν είναι απλά μια ομάδα, αλλά μια παρέα. Με μία προσεκτική περιήγηση στο Facebook βλέπεις την ίδια εικόνα και το ίδιο σλόγκαν στο προφίλ τους. Βλέπεις, μήνες μετά την εκλογική μάχη, τους υποψήφιους μίας Τοπικής Κοινότητας να μοιράζονται στιγμές  με άλλους συν-υποψήφιους από το κεντρικό μίας Δημοτική Ενότητας 2 ώρες μακριά -λες και δημιουργήθηκαν φιλίες μέσα από αυτή την τυχαία συνύπαρξη σε ένα ψηφοδέλτιο. Βλέπεις, ακούς υποψήφιους που δεν εκλέχθηκαν να μιλάν σε πρώτο πληθυντικό για τα πράγματα που θα φτιάξουνε. Δηλαδή όχι απλά δεν πάνε σπίτι τους, από τη στιγμή που δεν πιάσανε στασίδι στα συμβούλια, όχι απλά δεν αισθάνονται προδομένοι από τον αρχηγό τους για τους ψήφους και τη στήριξη που είχαν, αλλά συνεχίζουν κανονικά να συνεισφέρουν σε ένα κοινό καλό, σε μία μεγάλη ιδέα. 

Σίγουρα και αναμφισβήτητα ο Ταγκαλής είχε καλύτερους «παίχτες» που με ατομικές ενέργειες προσέφεραν θέαμα, πιο εμπορικούς παίχτες που «πούλαγαν φανέλες-μάζευαν σταυρούς» σαν να ήταν τα γαλακτομπούρεκα του Αρχοντικού. Και η αλήθεια είναι ότι τον οδήγησαν σε άνετη πρώτη νίκη. Η ομάδα όμως είναι αυτή που τελικά σηκώνει την κούπα,  και η παρέα και το μεράκι είναι αυτά που γράφουν ιστορία. Όταν έρχεσαι για να ακούσεις και όχι να περιμένεις να δώσεις διαταγές, όταν δίνεις λόγο στους πολλούς και όταν ιεραρχείς τις ανάγκες, όχι με κριτήριο τους σταυρούς που θα πάρεις στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά το καλό που θα προσφέρεις στους πολλούς, τότε και μόνο τότε ίσως κάτι να αλλάξει. 

Υ. Γ. : Παρατηρώ πως αρκετοί από τους νέους έρχονται με σκοπό να τα αλλάξουν όλα…. να επανιδρύσουν το κράτος .Δεν γίνετε οι παλιοί  τοπικοί άρχοντες να τα έκαναν όλα λάθος!  ακόμα και ένα χαλασμένο ρολόι δύο φορές την ημέρα λέει την σωστή ώρα. Η μετάβαση γίνετε πάντα ομαλά , διορθώνοντας και όχι καταστρέφοντας .

Άντε και καλή τύχη μάγκες…