Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΔΟΥΛΟ. από τον Χ.Βανδώρο.

 (συνεχίζουμε να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας πριν τις εκλογές…)

( 2^Ο μέρος)

Στο 1^ο μέρος του άρθρου προσπαθήσαμε να δώσουμε τα σχετικά με την τρόικα και τα μνημόνια. Στο 2^ο μέρος θα κάνουμε μια αναδρομή στην πρακτική εφαρμογή των παραπάνω δηλ. τις επιπτώσεις τους στον κόσμο της εργασίας. 

 Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα αποτελέσματα της έρευνας

«ΕΙΣΟΔΗΜΑ – ΔΑΠΑΝΕΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ 2014»

του ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ (Ινστιτούτο Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων). Ενός ιδρύματος που δεν φημίζεται για τις ρηξικέλευθες εκφάνσεις του. Η έρευνα δημοσιοποιήθηκε 13-1-2015 και μεταξύ των άλλων αναφέρει…

«…Περισσότερο από το 1/3 του πληθυσμού βρίσκεται σε διπλή παγίδα φτώχειας και χρέους καθώς από τη μια μειώνεται το διαθέσιμο εισόδημα σε επίπεδα κάτω του ορίου φτώχειας, ενώ από την άλλη συσσωρεύονται υποχρεώσεις οι οποίες είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν ομαλά.…Η απουσία νομοθετικών ρυθμίσεων για τη μη άρση των πλειστηριασμών, η αύξηση του φόρου ακινήτων και οι κατασχέσεις καταθέσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν τροφοδοτήσει ένα νέο κύμα ανασφάλειας και μείωσης της εγχώριας ζήτησης… το σύνολο του ιδιωτικού χρέους ανέρχεται πλέον στα 180 δις, ενώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς δημόσιο αγγίζουν τα 100 δις..»!!!

Σύμφωνα με την έρευνα, στην Ελλάδα του «βγαίνουμε από τα μνημόνια» έχουμε:

Πάνω από 3 στα 10 νοικοκυριά διαβιούν με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μικρότερο των 10.000€. Για το 46,9%  του πληθυσμού το οικογενειακό εισόδημα δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών, το 55% του πληθυσμού  χρειάστηκε  δανεισμό από συγγενείς, φίλους, τράπεζες, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, ενεχυροδανειστήριο. Το 35,9 %, ( πάνω από 1 εκ. νοικοκυριά) έχουν στην οικογένεια ένα τουλάχιστο άτομο σε ανεργία. Από αυτό το ποσοστό μόνο το 8,9% λαμβάνει επίδομα ανεργίας.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ.

  ► Οι συντάξεις αποτελούν για το 52% των νοικοκυριών την κυριότερη πηγή εισοδήματος. Το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 42% το 2012. 

► Περισσότερα από 1 στα 3 νοικοκυριά καθυστερούν πληρωμές στα  δημόσιο, ταμεία Δ.Ε.Κ.Ο., τράπεζες, δάνεια κ.λ.π, λόγω αδυναμίας πληρωμής.

Το 42,5% των νοικοκυριών θεωρεί ότι δεν θα καλύψει βασικές υποχρεώσεις ενώ το 35,4%  θεωρεί ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις του το επόμενο έτος.

    Τα νοικοκυριά αύξησαν την ιδιωτική τους δαπάνη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, λόγω αύξησης της ιδιωτικής συμμετοχής και μείωσης της δημόσιας δαπάνης στην υγεία.

Μέσα στο 2014, πάνω από το 54% των νοικοκυριών πλήρωσε πάνω από 500 ευρώ για φόρο ακινήτων.

Τρία στα δέκα νοικοκυριά εκφράζουν φόβο ότι θα χάσουν το σπίτι τους εξ αιτίας επιβαρύνσεων (δανειακών, φορολογικών και άλλων).

Και ενώ αυτά συμβαίνουν ας ρίξουμε μια ματιά στο ημερολόγιο των μέτρων τα οποία για το καλό μας πήραν οι μονοκομματικές 2κομματικές, 3κομματικές κυβερνήσεις, τα τελευταία χρόνια, γνωρίζοντας πως,

« … το ημερολόγιο
είναι μια ανθρώπινη επινόηση
φριχτή
που πελεκάει τη μνήμη…»

► Στις αρχές του 2010 έχουμε το πρώτο πακέτο μέτρων, που περιλαμβάνει, πάγωμα μισθών, μείωση σε επιδόματα στο δημόσιο κατά 10%, καθώς και μειώσεις σε υπερωρίες.

► Στις 3 Μαρτίου 2010 έχουμε κόψιμο στα Δώρα Δημοσίου και επίδομα άδειας κατά 30%, παράλληλα με -12% σε όλα τα επιδόματα δημοσίου.

► Συγχρόνως έχουμε -7% στις αποδοχές ΔΕΚΟ και ευρύτερου δημόσιου τομέα, μαζί με την αναλογία 1 προς 5 προσλήψεις- αποχωρήσεις στο δημόσιο, εκτός υγείας, παιδείας και ασφάλειας.

Συγχρόνως αυξάνεται ο ΦΠΑ από 4,5 σε 5%, από 9 σε 10%, από 19 σε 21%, ο φόρος βενζίνης κατά 15%, από 10-30% παραπάνω στους φόρους αυτοκινήτων εισαγωγής.

Με την υπογραφή του 1^ου μνημονίου (Μάης 2010), έχουμε:

► Ο 13^ος και 14^ος μισθός γίνονται επίδομα 500 ευρώ μόνο για τους κάτω των 3000 Ε το μήνα, και για τους συνταξιούχους έγινε 800 Ε  για τους κάτω των 2500 σύνταξη.

► Τα επιδόματα δημοσίων μειώθηκαν ξανά κατά 8%, και στις ΔΕΚΟ μείωση μισθού 3%. Ο ΦΠΑ αυξήθηκε από το 5 σε 6,5%, από 10 σε 11%, και από 1 Γενάρη 2011 στο 13% και από 21 σε 23%. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα, ποτά ανέβηκε κατά 10% και στα αυτοκίνητα έχουμε 10% αύξηση φόρου.

Ο χρόνος προειδοποίησης για καταγγελία σύμβασης μειώθηκε κατά ¾ με αποτέλεσμα αποζημίωση έως 18 μηνιάτικα μικρότερη!!!. Αυξήθηκε το όριο απολύσεων κατά 50% για επιχειρήσεις έως 150 εργαζομένων και 150%!!! Για τις υπόλοιπες… Τινάχτηκε στον αέρα η συλλογική σύμβαση εργασίας καθώς θεσμοθετήθηκε ο μισθός των εργαζόμενων ηλικίας 18-24 ετών με μείωση έως 84% και ασφαλιστικές εισφορές από τον ΟΑΕΔ, και ο μισθός μαθητείας (15-18 ετών) μείωση ως 70% του κατώτατου μισθού. Στην ασφάλιση δεσμεύτηκαν για αύξηση ορίου συνταξιοδότησης γυναικών στο δημόσιο στα 65 χρόνια.

Το γαϊτανάκι συνεχίζεται αμείωτο…

Στις 29 Ιουνίου 2011 το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2012-2015» καταργεί την αναλογία 1 προς 5 δηλ. καταργεί τις προσλήψεις με αποτέλεσμα την κατάρρευση των κοινωνικών δομών (υγεία, πρόνοια, παιδεία).

 Μειώνει 10% την αμοιβή ΔΕΚΟ (για μισθό άνω των 1800^Ε), το ωράριο δημοσίων ΔΕΚΟ γίνεται από 37,5 σε 40 ώρες, ΑΛΛΑΖΟΥΝ οι φορολογικές κλίμακες (8000 το αφορολόγητο) και αυξάνεται ο ΦΠΑ στην εστίαση. Ακόμη έχουμε αντικειμενική δαπάνη κατοικίας, ετήσιο τέλος στους ελεύθερους επαγγελματίες, και εισφορά – χαράτσι – αλληλεγγύης σε όλους 1-4% του συνολικού εισοδήματος. Στους συνταξιούχους επιπλέον έχουμε παρακράτηση εισφοράς επικουρικής ασφάλισης. Κάνει την εμφάνιση της και η εργασιακή εφεδρεία…

Σεπτέμβρης 2011 και 60% μισθού και στο σπίτι σου (διαθεσιμότητα)… Αρχίζει το «κανονικό» χαράτσι της ΔΕΗ μαζί με αφορολόγητο στις 5.000 Ε . Για πρώτη φορά οι δημόσιοι υπάλληλοι συναντούν την πλατεία Κλαυθμώνος, αφού οι απολύσεις θεσμοθετούνται.

Οι κλαδικές συμβάσεις στην πραγματικότητα καταργούνται και ο σιδερένιος νόμος του Κεφαλαίου επιβάλλεται νομοθετικά και πρακτικά στους εργαζόμενους.

► Το ένα πακέτο διαδέχεται το άλλο και στις 12 Φλεβάρη 2012 το 6^ο πακέτο μέτρων ή 2^ο μνημόνιο καταργεί την ΕΓΣΣΕ μειώνει 22% (από 751 σε 586) το μισθό και 32% στους μέχρι 25 ετών, άρση μονιμότητας, ενιαίος φόρος ακινήτων, κατάργηση φοροαπαλλαγών, μειώσεις στην υγεία.

► Νοέμβρης 2012 και το 7^ο πακετάκι, (μεσοπρόθεσμο 2013-2016). Παρελθόν ο 13 και 14ος μισθός στο δημόσιο, παρελθόν ουσιαστικά και το ΑΣΕΠ, παρελθόν οι αυξήσεις στα χρονοεπιδόματα, πετσοκόβονται οι αποζημιώσεις απολύσεων, ο χρόνος εργασίας απελευθερώνεται αφού πηγαίνει 6ημερο και 48ωρο. Το όριο του 65^ου έτους σπάει πηγαίνοντας στα 67 και βλέπουμε.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ;

Φυσικά οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα .

Όσο και αν τα μέτρα  κόβουν από το δημόσιο – και κόβουν πολλά-  ο ιδιωτικός τομέας γίνεται ο υποδοχέας μιας απίστευτης φτώχειας και πισωγυρίσματος στον μεσαίωνα χωρίς ορατό σταματημό. Το πέρασμα όλων των εργασιών καθώς και των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων στους ιδιώτες (ΤΑΙΠΕΔ), αποσκοπεί ακριβώς στην ταυτοποίηση μορφής περιεχόμενου δηλαδή του κράτους σε Αποικία χρέους και του εργαζόμενου, σε σύγχρονο εξειδικευμένο  δούλο.

Χαμένη επίσης και η δημοκρατία, η οποία μετεξελίσσεται σε ολιγαρχία. Είναι όμως η εργασιακή σχέση αυτή που επικαθορίζει τα όρια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και όχι το αντίστροφο, όσο και αν υφίσταται μεταξύ τους ανατροφοδότηση. Είναι στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης και του κοινωνικού κινήματος να επανακαθορίσουν άμεσα την κατάσταση. Και ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ…

.

     ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ .