Τι προβλέπει η λεγόμενη πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων και σε ποιους ταιριάζει περισσότερο. Η δεύτερη εναλλακτική δυνατότητα τμηματικής εξόφλησης των φόρων του φετινού εκκαθαριστικού και οι διαφορές σε σχέση με την προηγούμενη ρύθμιση
Κατάσχεση τραπεζικού λογαριασμού και στην συνέχεια πλειστηριασμούς ακίνητης περιουσίας είναι τα όπλα που χρησιμοποιεί κατά κόρον πλέον η ΓΓΔΕ προκειμένου να συγκεντρώσει με κάθε τρόπο φορολογικές οφειλές πάνω από 500 ευρώ. Μόνη άμυνα στην επιθετική τακτική που ακολουθεί πλέον το υπουργείο οικονομικών είναι η υπαγωγή στην πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων που μπορούν να γίνουν ακόμη και 24 σε αποδεδειγμένες περιπτώσεις ακραίας οικονομικής ένδειας.
Η λεγόμενη πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων μπορεί να ρυθμίσει οφειλών στην εφορία είτε αυτές αφορούν χρέη παλαιότερων ετών είτε πρόκειται τον φόρο και τον ΕΝΦΙΑ του 2016 που ο φορολογούμενος αντικειμενικά αδυνατεί να πληρώσει με βάση την οικονομική του κατάσταση.
Η πρώτη μορφή πάγιας ρύθμισης είναι αυτή που προβλέπεται στο νόμο 4152/2013 και μπορεί κάποιος να ενταχθεί αφού πρώτα αφήσει την πρώτη δόσης από τις τρείς δίμηνες στις οποίες θα καταβληθεί ο φόρος εισοδήματος να καταστεί ληξιπρόθεσμη. Η αίτηση για την εισαγωγή της ρύθμισης μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά μέσα από την ιστοσελίδα του TAXISNET, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.gsis.gr.
Στην ρύθμιση ο οφειλέτης θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά στοιχεία για την εισοδηματική και περιουσιακή του κατάσταση από τα οποία θα προκύπτουν αφενός η αδυναμία του να εξοφλήσει τους φόρους του εκκαθαριστικού και αφετέρου η δυνατότητά του να διαθέτει από το μηνιαίο εισόδημά του ένα ποσό για την αποπληρωμή της κάθε μηνιαίας δόσης της ρύθμισης. Κατά τα λοιπά η πάγια ρύθμιση αυτής της μορφής προβλέπει ότι:
1) Το συνολικό ποσό των οφειλόμενων φόρων που θα ρυθμιστεί επιβαρύνεται με ετήσιο ποσοστό τόκων 5% ακόμη κι αν ένα τμήμα του ποσού αυτού δεν έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο κατά την υποβολή της αίτησης.
2) Σε περίπτωση που, μετά την ημερομηνία υπαγωγής, στη ρύθμιση, δημιουργηθούν νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές, ο οφειλέτης μπορεί να τις υπαγάγει κι αυτές στην πάγια ρύθμιση (άπαξ) με τους ίδιους όρους.
3) Προϋπόθεση για την ένταξη στη ρύθμιση είναι ο οφειλέτης να έχει υποβάλει τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος της τελευταίας πενταετίας καθώς και τυχόν περιοδικές και εκκαθαριστικές δηλώσεις ΦΠΑ για τις οποίες ήταν υπόχρεος την τελευταία πενταετία. Η ανωτέρω προϋπόθεση πληρούται εφόσον ο οφειλέτης έχει υποβάλει εμπρόθεσμα ή εκπρόθεσμα αλλά υποχρεωτικά έως την ημερομηνία της αίτησης τις ανωτέρω δηλώσεις. Θα πρέπει επίσης όλα τα προηγούμενα χρέη του να έχουν ρυθμιστεί. Γενικά, πρέπει να έχουν εξοφληθεί ή τακτοποιηθεί κατά νόμιμο τρόπο όλες οι οφειλές οι οποίες δεν υπάγονται στην "πάγια ρύθμιση" των 12 δόσεων του ν.4152/2013.
4) Ο φορολογούμενος θα πρέπει να εξοφλήσει σε υποκατάστημα οποιασδήποτε τράπεζας την 1η δόση της ρύθμισης μέσα σε χρονικό διάστημα τριών εργάσιμων ημερών από τη στιγμή της υποβολής της αίτησης. Η εξόφληση της 1ης δόσης είναι εφικτή με την προσκόμιση της λεγόμενης "ταυτότητας ρυθμιζόμενης οφειλής Στην συνέχεια , ο οφειλέτης θα πρέπει να κανονίσει την εξόφληση των υπόλοιπων μηνιαίων δόσεων της ρύθμισης μέσω ενός τραπεζικού του λογαριασμού με τη μέθοδο της "πάγιας εντολής".
Η ρύθμιση αυτή ταιριάζει περισσότερο σε όσους ρυθμίζουν για πρώτη φορά ληξιπρόθεσμες οφειλές. Από 1/7 2017 όσοι είναι ήδη ενταγμένοι στην ρύθμιση των 100 δόσεων και αδυνατούν να πληρώσουν νέους φόρους είναι πιθανό να χάσουν την ρύθμιση των 100 δόσεων αφής στιγμής κάποια δόση από τις νέες τους υποχρεώσεις (φόρο εισοδήματος ΕΝΦΙΑ ή ΦΠΑ) καταστεί ληξιπρόθεσμη για περισσότερες από 15 ημέρες. Το γεγονός αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να ρυθμίσουν στις 12 δόσεις και το υπόλοιπο της οφειλής που έχουν ρυθμίσει με τις 100 δόσεις μαζί με τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις του παλιού ποσού πριν αυτό ρυθμιστεί.
Η δεύτερη εκδοχή
Η δεύτερη εναλλακτική δυνατότητα τμηματικής εξόφλησης των φόρων του φετινού εκκαθαριστικού της φορολογικής δήλωσης έως και σε 12 μηνιαίες δόσεις παρέχεται μέσω της "πάγιας ρύθμισης" που προβλέπει το άρθρο 43 του νόμου κώδικα φορολογικών διαδικασιών δηλαδή του νόμου 4174/2013.
Οι μόνες ουσιαστικές διαφορές σε σχέση με την προηγούμενη ρύθμιση είναι οι εξής:
* Μπορεί να γίνει και με τον καταλογισμό του φόρου πριν κάποια από τις δόσεις καταστεί ληξιπρόθεσμη . Προϋπόθεση είναι ο φορολογούμενος να εξηγεί επαρκώς την αδυναμία πληρωμή των δόσεων του φόρου που του καταλογίστηκε
** Για την υπαγωγή δεν υπάρχει η δυνατότητα ηλεκτρονική υποβολή αίτησης και υπεύθυνης δήλωσης, οπότε ο φορολογούμενος θα πρέπει να μεταβεί στην αρμόδια ΔΟΥ, να συμπληρώσει χειρόγραφα έντυπη αίτηση και έντυπη υπεύθυνη δήλωση για την εισοδηματική και περιουσιακή του κατάσταση.
*** Για την εξόφληση κάθε μηνιαίας δόσης δεν απαιτείται "πάγια εντολή" σε τραπεζικό λογαριασμό, αλλά αρκεί ο οφειλέτης να προσέρχεται κάθε μήνα σε οποιοδήποτε υποκατάστημα τράπεζας και να εμφανίζει στο γκισέ την "ταυτότητα ρυθμιζόμενης οφειλής" για να προχώρα στην τμηματική εξόφληση του ρυθμιζόμενου ποσού".
Η επιλογή προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις οικονομικές συνθήκες του κάθε φορολογούμενου. Σε περιπτώσεις ακραίας οικονομικής ένδειας όπως για παράδειγμα μακροχρόνια ανεργία ή κάποια οικονομική καταστροφή οι δόσεις με απόφαση του εφόρου μπορούν κατά περίπτωση να φτάσουν και τις 24.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου